Vande Mataram (Rashtriya Geet)

Vande Mataram (script Μπενγκάλι: বন্দে মাতরম্, Devanagari: वन्दे मातरम्, Vande Mataram) είναι ένα ποίημα από Bankim Chandra Chattopadhyay του 1882 μυθιστόρημα Anandamath. Αν και «Vande Mataram» κυριολεκτικά σημαίνει «έχω εσένα επαινέσω, Μητέρα" η αγγλική μετάφραση από τον Sri Aurobindo αποδόθηκε ως «Υποκλίνομαι σε σένα, μητέρα». Γράφτηκε σε Μπενγκάλι και σανσκριτικά.

Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον Ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας, τραγουδιέται πρώτα σε ένα πολιτικό πλαίσιο από Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ στο 1896 συνεδρίασης του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου. Πνευματική ινδική εθνικιστικές και φιλόσοφος Σρι Aurobindo θα αναφέρεται ως «Εθνικός Ύμνος της Βεγγάλης".

Το 1950 (μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας), του τραγουδιού δύο πρώτα εδάφια δόθηκε το επίσημο καθεστώς της «εθνικής τραγούδι" της Δημοκρατίας της Ινδίας, η οποία διακρίνεται από τον εθνικό ύμνο της Ινδίας, Jana Gana Mana.